ไม่แปลก ถ้าเธอ จะเริ่มท้อ
เมื่อจุดหมายที่ใจเฝ้ารอแทบมองไม่เห็นทาง
เหมือนยังไกลแสนไกลพยายามเท่าไรยิ่งเลือนยิ่งลาง
ไม่เห็นเลยหนทางให้หวัง
ฉันรู้วันนี้ เธอแทบไม่มีแรงเดินต่อไหว
ที่ยังฝืนเพราะรักมากไป เท่านั้นเอง
หากเหนื่อยนักแค่พักหลับตา
ลองหยุดไขว่คว้า ค่อยๆ ผ่อนคลาย
เพราะรักเกินรัก มักจะทำลาย
ปล่อยวางและลองเปิดใจ
ในวันนี้ที่เธอเจ็บช้ำ เพราะเธอคาดหวังมากเกินไปไหม
ทิ้งบ้างไม่ต้องแบกไว้ รักให้พอดีเท่านี้เพียงพอ
เหมือนยังไกลแสนไกลพยายามเท่าไรยิ่งเลือนยิ่งลาง
ไม่เห็นเลยหนทางให้หวัง
ฉันรู้วันนี้เธอแทบไม่มีแรงเดินต่อไหว
ที่ยังฝืนเพราะรักมากไป เท่านั้นเอง
หากเหนื่อยนักแค่พักหลับตา
ลองหยุดไขว่คว้า ค่อยๆ ผ่อนคลาย
เพราะรักเกินรัก มักจะทำลาย
ปล่อยวางและลองเปิดใจ
ในวันนี้ที่เธอเจ็บช้ำ เพราะเธอคาดหวังมากเกินไปไหม
ทิ้งบ้างไม่ต้องแบกไว้ รักให้พอดีเท่านี้เพียงพอ
หากเหนื่อยนักแค่พักหลับตา
ลองหยุดไขว่คว้า ค่อยๆ ผ่อนคลาย
เพราะรักเกินรัก มักจะทำลาย
ปล่อยวางและลองเปิดใจ
ในวันนี้ที่เธอเจ็บช้ำ เพราะเธอคาดหวังมากเกินไปไหม
ทิ้งบ้างไม่ต้องแบกไว้ รักให้พอดีเท่านี้เพียงพอ
(หากเหนื่อยนักแค่พักหลับตา ลองหยุดไขว่คว้า ค่อยๆ ผ่อนคลาย)
เพราะรักเกินรัก มักจะทำลาย ปล่อยวางและลองเปิดใจ
(ในวันนี้ที่เธอเจ็บช้ำ เพราะเธอคาดหวังมากเกินไปไหม)
ทิ้งบ้างไม่ต้องแบกไว้ รักให้พอดีเท่านี้เพียงพอ
รักให้พอดีเท่านี้เพียงพอ